Don't cry because it's over, smile because it happened

30 september 2014 - Arnhem, Nederland

Het is een beetje mosterd na de maaltijd, maar hier toch het laatste stukje van mijn reis :)

De vorige keer was ik geëindigd bij m’n terugreis vanuit Florida naar Washington. Vrijdagavond kwam ik aan in DC en had ik met Lasha afgesproken om bij haar langs te gaan. Zij woont in Baltimore, een uurtje met de trein vanaf DC. Lasha was één van mijn favoriete mensen waar ik mee gewerkt heb deze zomer, dus ik was heel blij dat ik haar nog even kon zien.

In Baltimore, waar ik ’s avonds pas aankwam, zijn we naar de Inner Harbour gegaan, erg gezellig! Zoals de naam al zegt is het een haven, of beter gezegd een klein haventje. Maar wel met gezellige restaurantjes en winkeltjes ernaast. Mijn favoriete taartenwinkel zat er ook, The Cheesecake Factory. Hier heb je alle soorten cheesecake die je maar kunt bedenken, en gelukkig zijn het ook lekkere grote Amerikaanse stukken, jamjamjamjam!

Na ons bezoek aan deze taartenfabriek zijn we, met de rest van de taart in een take-away-box, naar Lasha’s appartement gegaan en hebben we een film gekeken.

De volgende dag zou ik met de trein teruggaan naar DC, omdat ik daar had afgesproken met Kristine. Kristine heb ik in 2008 leren kennen toen ik voor het eerst op het zomerkamp werkte. Het was heel erg leuk om haar na zoveel tijd weer te zien! ’s Middags zijn we naar een heuse Baseball wedstrijd geweest, The Nets tegen Philly. Oftewel DC tegen Philadelphia. Ik had uiteraard geen verstand van het hele spel dus ik was blij dat haar vriend me van alles ging uitleggen. Het is niet echt een heel erg spectaculair spel, maar wel leuk om een keer gezien te hebben.

Zondag zijn we naar Old Town gegaan, een gedeelte net buiten DC. Het heeft veel weg van een klein dorpje, het ligt aan het water met een kleine haven. En vanaf het metrostation loop je via een winkelstraat richting het water, en kom je allerlei kleine winkeltjes, souvenirshops en restaurantjes tegen. In Old Town hadden we afgesproken om met Megan te gaan lunchen. Megan is ook iemand die ik ken uit 2008. Het was heel apart om elkaar na zoveel jaren weer te zien, gelukkig hadden we genoeg gespreksstof!

Maandag vertrok ik met de bus richting Boston, een 10 uur durende rit. Gelukkig waren er stopcontacten en wifi aan boort dus ik kon me in ieder geval vermaken.

Dinsdag en woensdag heb ik een sightseeing door Boston gedaan. Wat erg leuk is aan deze stad is dat het een echte binnenstad heeft. Veel steden hebben hier en daar grote winkelcentra, maar Boston heeft echte winkelstraten. Ik begon mijn sightseeing met de Freedom Trail. Dit is een route die is aangegeven door middel van rode stoeptegels (hoefde ik voor 1 keer gelukkig niet elke 5 minuten op de kaart te kijken of ik wel goed liep) en brengt je langs allerlei historische plekken. Het leuke hieraan was, dat je door allerlei stukjes van de stad kwam waar je anders waarschijnlijk niet zou komen.

Ook ben ik in Boston naar de zeer bekende Harvard University geweest. Dit is een enorm grote campus, waar je inderdaad ook kunt verdwalen. Er waren ontzettend veel mensen die er als ‘toerist’ waren. Ik vroeg me wel af of het voor de studenten niet enorm irritant is om continue toeristen op je schoolplein te hebben.

Na Boston was het tijd voor Chicago. Ik keek er enorm naar uit om deze stad eindelijk een keer te bezoeken. Vanuit Boston vloog ik op 9/11 (dat realiseerde ik me later pas) naar Chicago. Omdat ik lekker laat was met al mijn accommodaties boeken, kwam ik er een week voor mijn vertrek naar deze stad achter dat 90% van alle slaapplaatsen al volgeboekt was (wegens een muziekfestival bleek later). Via via kwam ik in aanraking met airbnb, een website waar mensen een bed of kamer in hun eigen huis ter beschikking stellen. Een beetje zoals coachsurfing, maar net iets anders. Ik kwam terecht bij 2 mensen die hun hele huis vol hadden staan met stapelbedden, en waar ook mensen verbleven die voor langere tijd in Chicago waren bijvoorbeeld voor stage. In de beschrijving stond wel dat ze een hond hadden dus dat je dat wel leuk moest vinden, uiteraard had ik in mijn bericht gezegd dat een hond geen probleem was. Ik heb 4 dagen lang gedaan alsof ik dat beest leuk vond.

Chicago vond ik een hele indrukwekkende stad. Daar staan zoveel wolkenkrabbers, en alles past ook precies in elkaar. Als er ergens ruimte is om nog iets te bouwen dan wordt er wel iets ontworpen wat daar precies tussenpast. Samen met Emily, iemand die ik dit jaar op het zomerkamp heb ontmoet, heb ik een architectencruise gedaan. Het enige nadeel van deze cruise: we zaten met een groep Fransen op deze boot. En mensen uit Frankrijk kunnen geen Engels, dus in plaats van luisteren wat er allemaal gezegd wordt praten ze er dwars doorheen.

Chicago ligt aan Lake Michigan en langs dit meer heb je de Lakefront Trail. Dit is een pad van in totaal 32 kilometer die helemaal langs het meer loopt, deze begint onder Chicago en eindigt ergens er boven. Vanaf dit pad heb je een onwijs mooi uitzicht over het meer en over de stad. Samen met Emily heb ik een stuk van dit pad (natuurlijk niet de volledige 32 kilometer) gelopen. Het was onwijs druk met allemaal hardlopende en fietsende mensen.

Op de laatste dag in Chicago zou mijn bus richting New York om 12 uur ’s nachts vertrekken. En hoe kun je zo’n dag het beste besteden? Inderdaad, shoppen! Dat kan in Chicago ook heel goed heb ik gemerkt.

Na ongeveer 20 uur kwam ik maandag 15 september aan in New York! Dit was mijn laatste bestemming, en het leuke was: mijn vader zou me hier komen opzoeken! Ik had voor 1 nacht een hostel geboekt in NYC, waar ik dus na een 20 uur durende busreis naartoe moest. Helemaal trots dat ik het in 1 keer gevonden had, krijg ik bij de incheckbalie te horen ``Goh, je ziet er wel moe uit´´. En bedankt.

Dinsdag t/m zondag zouden we verblijven in het toepasselijke The Holland Hotel in Jersey City. Dit hotel was dichtbij de PATH-train die je binnen 15 minuten in NYC brengt, ideaal. We hebben alle toeristische attracties van New York gezien: Times Square, Central Park, Empire State Building, China Town, Rockefeller Center, Brooklyn Bridge, Statue of Liberty etc.

Erg interessant is de fietstocht die we gemaakt hebben. We begonnen helemaal onderin Manhattan en zouden over de Brooklyn Bridge gaan fietsen. Er werd gezegd dat de fiets een vervoersmiddel is wat steeds meer gebruikt wordt in NY, ze hebben zelfs fietspaden. Het enige nadeel: iedereen die niet op een fiets zit, is niet gewend aan fietsers en houdt er ook geen rekening mee. De heenweg was ik vooral druk met het gebruik van mijn fietsbel. Niemand maar dan ook niemand gaat aan de kant voor fietsers, zelfs niet als ze op het fietspad lopen. Gelukkig verliep de terugreis wat soepeler, toen hebben we een heel stuk langs de Hudson River gefietst en dat ging prima. Maar al met al is op de fiets in New York een hele ervaring.

Wat ook ontzettend indrukwekkend was: een bezoekje aan de bovenste verdieping van het Empire State Building. Wij hebben dit ’s avonds gedaan, zodat je overal de lichtjes zag. Ik zou daar uren bovenop kunnen staan en kunnen genieten van wat je allemaal ziet.

Ook bij het Rockefeller Center kon je helemaal naar boven. In eerste instantie zouden we dit niet doen. Maar toen we gratis kaartjes kregen van 2 mensen die niet van plan waren Rockefeller met een bezoekje te vereren, maakten wij er dankbaar gebruik van. Het mooie hiervan was dat er een tijd op je kaartje stond, dus dat je ook niet lang hoefde te wachten. Toen we eenmaal boven waren konden we genieten van een prachtige zonsondergang. Het was erg leuk om zowel de stad bij dag als bij nacht van bovenaf gezien te hebben.

Een ander hoogtepunt van deze trip was The High Line, dit is een stadspark wat gemaakt is op een verhoogde spoorlijn die niet langer meer in gebruik is. Je loopt dus als het ware over de stad heen, erg leuk om te doen. Over een lengte van 1,5 kilometer heb je boompjes, bloemetjes, watertjes, bankjes, etc. Het wordt volgens mij erg goed onderhouden, gezien de hoeveelheid tuinmannen die we onderweg zagen.

Ik kan nog uren doorgaan over wat we allemaal gedaan en gezien hebben, maar het is wel duidelijk: I Love New York! Het was een heel mooi einde van een fantastische periode. Zowel het werken op het zomerkamp als het reizen erna. Ik heb zoveel mooie dingen gezien en gedaan, en een heleboel nieuwe mensen ontmoet. Zeker voor herhaling vatbaar!

Bedankt allemaal voor het volgen van mijn Blog! En bij mijn volgende avonturen zal ik hierop weer alle details met jullie delen!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ton:
    1 oktober 2014
    Mooi verhaal en bijzondere dagen in NY!